به گزارش «نماینده»، محمد علی ابطحی رئیس دفتر خاتمی در مصاحبه با روزنامه شرق و در پاسخ به این سؤال که «سخت‌ترین و زمان‌گیرترین کار دفتر ریاست‌جمهوری چیست؟ » گفت: «بخش سنگین این ماجرا مربوط به جمع‌آوری نامه‌های مردمی است که بعضاً با کامیون به دفتر ریاست‌جمهوری می‌رسیدند...

متأسفانه بسیاری از نامه‌های مردمی خیلی نامه‌های قابلی نیست. برخی می‌گویند چون رئیس‌جمهور آمده به او نامه بدهیم که شاید در امور مالی گشایشی حاصل شود به‌همین‌دلیل هم تقریباً همه نامه‌های مردمی درخواست کمک مالی است».

ابطحی در ادامه و در پاسخ به این سؤال که «جمع‌آوری نامه از چه زمانی مرسوم شد؟ » گفت: «این سیستم که دو ماشین مسئول جمع‌آوری نامه‌های مردمی شوند، در زمان آقای هاشمی باب شد و به ما هم رسید. در دوران احمدی‌نژاد با شدت بیشتری ادامه یافت. با وجود این جمعی از مردم اصرار داشتند شخصاً نامه را به رئیس‌جمهور بدهند و به ماشین حامل رئیس‌جمهور هجوم می‌آوردند اما باز هم فرقی نمی‌کرد و ما نامه‌ها را از رئیس‌جمهور می‌گرفتیم و در یک جا جمع‌آوری می‌کردیم و پاسخ می‌دادیم... نامه‌های درخواست کمک مالی به سازمان‌های مربوطه ارجاع می‌شد، چون رئیس‌جمهور هم نمی‌توانست از جیب خودش بپردازد. در بین نامه‌ها اما نامه‌هایی پیدا می‌شد که خیلی احساسی بود. ما آنها را از نامه‌های مالی جدا می‌کردیم و به رئیس‌جمهور ارائه می‌دادیم. آقای خاتمی هم برایشان پاسخ می‌نوشت. همان موقع کتابی هم با عنوان «پی‌نوشت‌های رئیس‌جمهور» منتشر کردیم».

گفتنی است «مسیح علی نژاد» خبرنگار فراری اصلاح طلب-اردیبهشت ۸۷- در یادداشتی با عنوان «آواز دلفین‌ها» در یکی از روزنامه‌های اصلاح طلب با مقایسه توهین آمیز مردم با حیوانات سیرکی که آنها را در سفر تفریحی به جزیره کیش دیده است، به صدای آنها در هنگام دریافت غذا اشاره کرده که «سمفونی گرسنگی و گردن کجی و گدایی و گریه است» و استقبال مردمی از رئیس جمهور در سفرهای استانی را از همین جنس و حلقه پرشور مردمی به دور رئیس جمهورشان را همانند «جمع شدن حیوانات گرسنه به گرد جوانی متکبر» تعبیر کرد که «از شدت فقر به لقمه‌ای اندک راضی گردیده‌اند!».

متاسفانه مردم در نگاه اصلاح طلبان صرفاً در نقش «ماشین رأی!» دیده می‌شوند و جوانان نیز در نقش «سیاهی لشکر میتینگ‌ها!». تمام اتفاقات از جمله مشکلات معیشتی مردم از نگاه این جریان صرفاً بر مبنای رفتار قبیله‌ای سنجیده می‌شود. به همین خاطر اگر یارانه نقدی را رئیس جمهور قبلی بدهد گداپروری است و مجاز هستیم برایش یادداشت «آواز دلفین‌ها» بنویسیم ولی اگر شخص دیگری با زیرپا گذاشتن عزت مردم با روشی توهین آمیز «یارانه نقدی+سبد کالایی» بدهد باید یادداشت تعریف و تمجید بنویسیم و سوت و کف و هورا بکشیم.